Göz
O simsiyah gecenin,
Güneşi kendini göstermekte.
Herkesin beklediği karşılıksız merhamet
Güvenle sarmaya başladı her birimizi.
Sessiz bir anlatışı vardı,
Dinlemekle geçmiyordu.
İlk kar tanesinin düşüşü kadar narin,
Yan yana duran kar taneleri kadar mutlu;
Gürültülü bir suskunluğu vardı.
Kelimeler gereksizken,
Gözlerden okunuyordu
Her şey.
Gri
Gri gökyüzün yansımaları arasında
Sadece senin yaptıklarını görüyor gözlerim
Bana doğru gelme ihtimaline sarılıyorum
Kabul ediyorum,
Sabırsız döngünün içindeyim artık.
Her başka yöne gidişin,
Sanki seni son görüşüm.
Zaman soyutlanıyor birden
Konuşuyor içimde ki sessiz düşünceler
Belki diyorlar,
Belki döner sonunda.
Bekleyişim zararlı ruhuma
Biliyorum.
Her
Üzgün bir yağmurun
Son damlaları arasında
Evinden çok uzakta uçmakta kelebeğin
O hissiz çırpınışlarında saklı
Israrla sana gelişim,
İçinden çıkamadığım
Eksik döngünün her tekrarında
Sana esiyor bu rüzgarlar,
Her "Hayır!" deyişin daha da derinleştiriyor
Yaralı ruh halimi,
Oysa ki
Seni ben en derinlere sakladım,
Bilmiyorsun.
Savunma
Her insanın kendine yarattığı
Hayatın yüküne karşı kullandığı
O zayıf kalkan,
Bugünlerde hiç olmadığı kadar hüzünlü ve kırılgan
Renkleri hiç olmadığı kadar soluk.
Zaman eskisi kadar yavaş değildi elbette
Şaşırmıyordu bu haline,
Sonu yaklaşan bir rüyada gibiydi
Her şeye rağmen;
Antik çağ savaşçısının tutunduğu tek umuttan fazlasıydı
Böyle olmalıydı.
Karamsarlık tüm bıçaklarını bilemiş haldeyken
İnsanlığı yalnız bırakamazdı
Tüm karmaşaya karşı oradaydı,
Savunmasızdı,
Korkuyordu.
Loş
Loş ışığın kırılganlığında
Kendimi sana kaptırmak üzereyim
Korkuyorum,
Amansızca akıp giden bu tufana tutulmaktan.
Sadece ikimiz kalacaksak
Kızılca kıyamet sonrası
Her adımı yeniden atacaksak eğer
İlk kahvemin falına sen bak istiyorum.
Yanımda olacaksan artık
Bir daha şu ikileme düşmek istemiyorum
Gidecek misin yoksa kalacak mısın ?
Aşk
Mavinin en derin noktasındaki sakinliği
Bana baktığın o ilk anda hissetmiştim
Hayatımdaki tüm boşluğun
Yanımda olduğunu bilmezken
Tebessümünle dindirdin tüm o fırtınaları
Tek kelimeyi gerekli görmezken
Ne dersem derdimi anlatamayacak durumdayım
Her zaman geçtiğim o sokaktan
Sırf sen geçiyorsun diye korkar oldum
Ben senin eşsizliğine kapılmışım
Nereye, nereden gideceğimi şaşırıyorum
Belki de tek olduğunu bilmeden
Sen ellerimin arasından kayıp giderken
Sana aşığım demekten korkmuştum
Artık çoktan gelip geçtiğin o yerlerde
Sana "bir daha gitme" demeyi bekliyorum
O zor nisan akşamından sonra
Hala o sabaha uyanmayı diliyorum
Anla artık
Aşığım sana.
Hayatın akışından kurtulup tekrar buraya gelebildim sonunda efenim,kusura bakmayınız.
Arka planda
Rüya
Tereddütlerin olmadığı bir şehirde
Güneş yüzünü göstermeye başlarken
Uyandım,
Yatakta kalmak istemedim
Kalktım.
Gökyüzü kasvetli ve üzgün
Sokaklar inadına neşeli
Her kim birisini görse
Beklemeden "Günaydın" diyor
Cevap veriyor kimse "size de, iyi günler"
Sebepsizce bir tebessüm hakim
Bütün camların yansımalarında,
Bitmesin istiyorum yürüyüşüm
Ama geldim işte,
Bir alarm sesi
Gözlerim aralandı
Yataktan kalkmak istemedim.
Bi
Tüm bu koşuşturmanın biteceği
Herkesin gideceği yere vardığı,
O kısa an kadar huzurluydu
Yanımda olduğunu bilmek,
Anlamsızca uzayıp giden muhabbetlerin sonu gibiydi
Her saçma döngünün içinden beni çekip çıkarışın,
Islanacağımı bile bile
Yağmurda boş boş dolaşmakla geçiyordu ancak
Sana olan susuzluğum,
Son yağmur damlası yeryüzüyle buluştuğunda
Sen bihaber, ben biçare
Bulutları bekleyeceğim yine
Benden aldığın umutlarımı
Geri versinler diye.
His
Her insanın bir şekilde geldiği
Dünyada akan zamanın son saniyesinde
İnsanlara bakıyorum
Oldukları yerden memnun gibiler
"Daha mutlu olabilirlerdi" diye üzülmek niye?
Bazen mutlu olmak, rol yapmaktan daha zordur.
Daha fazlası için başkasını küçümsemek niye?
Belki de onlar için istediğin,
Senin sessiz çığlıklarındır.
Kim bilir, "Herkes mutlu olmalı" demek
Kimse üzülmesin diye uğraşmaktan daha kolaydır.
Her varlık düşüyor bu yanılgıya
Bunca yanlış yön arasından geçerek, doğru yere çıkmak
Şanslı olmak değil,
Hissetmektir.
