Hala
Geç fark ettim; günlerin değerini,
Duraksamanın zaman kaybettirdiğini.
Akarken hayat penceremden hızla
Aynı frekansta olmanın ihtimalini
Düşünsem, tesadüfler mi gerekir hala?
Sorulmadan elimden alınmış hatıraların
Muhabbetle geri gelebilir mi hala?
Görülmeden yakınımdan geçen adımların
Sokakların gürültüsünü yenebilir mi hala?
Uğultusunu duyduğum fırtınanın ardındaki gözlerin
Yıldırımların aydınlığını kaplayabilir mi hala?
Sonrası
Bugün ve sonrası için söylenecek ne varsa
Dün ve öncesinden hatırlanacak ne kaldıysa
An'ın sessizliğinde karışırlar birbirlerine.
Kalbinin taşıdığı o kırgın hisler
Sakin bakışının değmesiyle beraber
Filizlenen çiçeğin umuduyla karışır birbirlerine.
Düşeceği rüzgarı bekleyen sarı yaprağın duruşu
Biten her günün duyulmayan o sessiz vurgusu
Karşı karşıya gelmişken karışırlar birbirlerine.
Mazi
Hızla geçen mevsimin ardından
Boşluğu anlatmak istercesine susuyorum.
Yollar boyu süregelen ihtimallerin arkasından
Uzak ve sessiz bakışımla kalıyorum.
Alışmak istercesine kaybetmeye
Sonu belli günleri tekrar tekrar yaşıyorum.
Değecekmiş gibi kapıları kapatıp beklemeye
Yaklaşan akşamüstünün güzelliğini düşünüyorum.
Sanki, her gördüğümde seni
Göç etmeyi bırakmış bir kuşun hüznünü paylaşıyorum.
Mazide kalmayıp benimle yaşayan gözlerini
Anlatmaya çalışırken ellerim duraksıyor, bilmeden her gidişinde.
