#66

Arka planda 

#66

Şehirlerimizin hiç kesişmeyen sokaklarının üstünde, fark etmeden gözlerimizin bakışlarında gün batımları, ay dönümleri, yıpratan soğuk rüzgârlar can bulup kayboluyorlar. Dudaklarımızın hareketsizliği önünden bir çocuk koşuyor, salıncak geriye sallanıyor, kahverengi yaprak hafiften kıpırdanıyor, bir kuş ardına bakarak süzülüyor gökyüzünde; fırından yeni çıkmış ekmekler sallanıyor evlerin yollarında, dönüyor istemeden her birimiz kendine. Kalemim duraksıyor, akşam ışıldıyor.

#65

Arka planda 

#Ara Notlar-1#

Biraz durup neler olup bittiğine hem kendim hem de buraya arada uğrayanlar, yolu düşenler için bakış atmaya çalışacağım, önceden yazılmış bir metin olmadan, bu harfleri artık yeni bir hayata başlayacağım başkentin sakin mahallelerinden birinden, Anıttepeden, yazmaktayım.
Gariptir Ankara taraflarından bu yazılanlara yolları düşenler daima var, olacaktır tahmin ediyorum.
Buraya uzun zamandır zor bir istikrarla gelip gidiyorum, her yeni yazıdan sonra birden 2-3 hafta geçiyor, sonra yeniden ve yeniden. Bunlar en sonunda birleşip 3 yıllık bir süreç haline geldi. Tabii bu günler geçerken hem bu tarafı hem de hayatı hem de zamanı gözlemlemekten hiç vazgeçmemeye çalışıyorum, yorucu olduğunu söylemek gerek ama pişmanlıktan uzak bir yorgunluk bu. 
Eski ruh hallerimden ve yazım gücümde bir düşüklük seziyorum nedense son zamanlarda, özellikle bu son malum sürecin etkileri de zaten toparlanma evresinde olan bu duruma biraz ağır bir hasar verdi dersem gayet yerinde olur.

Yeni başlangıçlar bu sürecin belki de en yerinde çözümü fakat kısa süreli midir uzun süreli midir etkisi bunu henüz bende bilmiyorum. Umuyorum herkes kendi yeni yolunu bulur da rahat bir zihin, ferah bir bakış, yüksek net bir algılayışla yaşayabiliriz, kısacık ömrün sadece bir gününü, yeniden..

Selamlarımla.
-vios