#48
Belirsizlikle isterken İstanbul'un akşamüstüsüne karışmayı, Eminönü'nün turuncu yansımalarıyla bezenmiş vapurlarını görmektesin. Durduğun o ânda; uzaklaşan vapurlar, ışıklarıyla Galata ve Süleymaniye, boğazın simsiyah dalgalanan suları, dolunaya ilerleyen gökyüzü ve bitmez sözleriyle insanlar dolduruyor gözlerini. Bitirmemişken kısalan geceyi, pencereye yaklaşınca, sahip olunamayacak bu şehri tek bir bakış açısına sabitleyen balkonları görüyorsun; perdelerin ardından geçen insan karartılarını, açılıp kapanan kapıları ve günü bitirenlerin kayboluşlarını, birden... Çaresiz geri çekiliyorsun, şehrin büyüsüne kapılmaktan korkarak; yaşamı ellerinden alınmış olsa da çekilme şansı olmayan tanıdık gelen her yüz uğruna.
#47
Ege'nin kuzeyinde dalgasız denizin yüzeyinde, üst üste bulutların altında uzanmışken yüzüne düşmeye başlıyor yağmur damlaları. Ellerini açabiliyorsun iki yanına, belirsiz tek bir yere bakabiliyorsun öylece hissediyorsun etrafını saran sesleri ve rüzgarın esintisini. Her şeyden uzakta hissediyor olsan da yanında kalmaya çalışan doğayı görmezden gelemiyorsun. Zeytin ağaçlarının süreğen eşliğinde vardığın bu yer, onların bekleyişinden etkilenmekte. Yine ân'da başlayan yağmurun dokunuşlarıyla tamamlıyorsun sözlerini; okunduğu zamandan çok öncesinde, sen habersizce dolaşırken.
