#6
Yaklaşan akşamüstünün sahnesinde, kumsal üzerine yansıtmaya çalıştığı düşleriyle bir kız çocuğunun portresi, akıllara getiriyor uzak günlerin bilinmezliğini. Güneşi aramıza alıp düşünür müyüz acaba; şarkıların bir köşesinden dokunduğu şu hayatımızı, geçmiş günlerimizin birbirlerinden tamamen farklı olduğunu ve biz fark etmeden oluşturduğumuz o görüntünün silinmekte olduğunu.
#5
Bilmeden eline alıp siyah çizgilere yön vermekteyken kaleminle, o keskin dokunuşlarının birleştiği duraksadığı zamanlar da; düşkün gözlerini kapattığın gerçekliğin karşısında olsaydın yeniden, yine yalnız ve uzakta olurdun, biliyorum.
