Arka planda
#14
Sonbaharı rüzgarlarıyla getirip, sesleriyle aklımızın karmaşasına eşlik eden bu haziran yağmuru, korunmaya çabalasak da duvarların altında, aynı anda birleştirecek gözlerimizi. Gerçekleri alıp karşımıza, kabullendirecek neden sustuğumuzu. Yine sorgulatacak ellerin uzanmakla tutulamayacağı hissini. Gecenin üstüne yayılan alışılmadık renklerin, bilinmez insanın gözlerinden yansıyıp orada sona erdiğini bilerek; her günün sonunda kaç kez yakınlaşıp, uzaklaşmak olmayan yönde. Korkmamak yine de her şeyin karşısında; onun sözlerinin sonuna bir sessizlik ekleyip, sonunda ulaşmak güzel günlerin eşiğine.
#13
Uzak yolların sonunda, bırakabilmek kendini gri bulutların yakınlığına. Bilinmezliğin ortasına adımlarımla gelip, sanmak ağaçların yıllardır bu anı beklediğini. Yaşamın yine de akıp gideceğini bilerek, şahitliğine duraksamak herhangi bir an sayılan saniyelerin birinde. Birleşmez yolların varlığını hissetmek, bakışlarının görünmez duvarlarının arkasında. Yeşilin siyaha yol aldığı her engelin sonrasında bulunmaz dediğini görecekmiş gibisin; fakat sesin nereden geldiğini bilmediğim bu çağrının ortasında, yaşamın gözleri üzerimdeyken nefesimin yükselişiyle duracak kalbim.
