Arka planda
#16
Her durumda beni bir şeylerin getirdiği bu bakış açısında, elimde kalanları kolaylıkla hissedebiliyorum; gün batımının sessizliği, kuşların anlayamadığım sohbeti, kalbimin ritmine ayak uydurabilen değerli şarkılarım, geleceğin saf beyazlığını daima hatırlatan not defterimin sayfaları, söyleyebileceklerini renginden anlayabileceğiniz kalemim.Aynı noktaya ulaşmak için çizdiğim bu döngülerin sonunda kalbimin hızlanmadan kalabilmesini isterdim elbette. Fakat her şeyin öncesinde, içindeyken hala bugünün; görebilmek sevmenin bir boşluğu dolduruşunu, duyabilmek geçmiş günlerin gülen seslerini, dokunmayı düşünmek unutarak zamanın keskin yönlerini. Kalakalmak yine, yazılmış tek harfin bile tutunamadığı bu taşın üstünde..