#2
Etrafından geçen başka muhabbetleriyle insanlar...
Hitap
ederken günlük kelimelerinle birilerine, uzaktan görüp fark ettiğin;
dahil olamadığın, bilemediğin o sıradan konuşmalar sırasında kendine
koyduğun engeller büyümekte.
Ayrılıp kırgın
beyaz rengin çarpıştığı duvarlardan, parkın ortasına kuşlarla olduğun
zamana dönüp hatırlamak mevsimin geçiciliğini, sağlamalı insanın doğayla
birlikte huzurlu halini.
#1
Sobanın sıcaklığıyla beliren yakınlarımda olduğun anlardaki huzur, gözlerimin net bakışıyla uzaklardaki ait olduğu yerine dönmüş. Pencerenin rehberliğinde gökyüzünün beyaz ve bulut kaplı hali yansırken gözlerime, yan yana sallanan dalların uçlarının yolculuğu kışla beraber duraksamış. Ellerimin ağırlığını yüzümde hissediyorken geçmekte zamanın üstüne işlenemeyen her saklı kelime, eğer söylenirse ulaşacağı kalbin köşesindeki yerine uzunca bir bakışmanın ortasındaki anlayışla yerleşecek gibiydi.
Mihrimah
Ayrılıp seni ele geçiren tüm saniyelerden
Uyanıp rüyaların arasından
Bakakalmışsın, anlatamadan bir başına.
Durgun bekleyişiyle o martıların
Açılmış gözleriyle kız kulesinin
Karışıyor yanan umutların boğazın akışına.
Eklenen her adımda değişen hayatta
Arayıp bulamadan geçip giden her saatte
Bakmaya zorlanırsan cesaret edemeden
Nefes almayı hatırlaman gerekir yeniden
Uzaklar büyürken, benim hep yaptığım gibi.
