#46
Geçen birkaç yılın ardından, aynı denize doğru, aynı şarkılarla bakıyorsun. Uyanılan onca gün bir şeyleri değiştirirken, bazılarını yerinden kıpırdatamamış. Sabahın erken saatlerinde, güvercinlerin ve kırlangıçların uçuşmasıyla beklerken İzmir'de kalkacak ilk vapurun seslerini, gün ışığının her saniyede yaklaşması sana ne vaad ediyor, bilmiyorsun. Durmadan bir şekilde seni yanına alan Ege Denizinin durgun halinde yaşanması gerekeni hissediyorsun fakat fırtına vakti geldiğinde bu rüyadan uyanman uzun sürmeyecek. Bir martı kendini rüzgarın seyrinde hareketsiz bıraktığı ân, insan yaşamının bu halden ne kadar uzakta olduğunu düşünüyorsun. Yüzünde yine de beliren umuda, yağmurun ilk damlaları düşüyor, kaleminin yerini yağışa bırakıyorsun...
#45
O kelimenin arayışında duyulduğunda istemsizce durağanlaştıran, hiç anlamayacak olanları bile. Bazılarının hiç kimseye söyleyemeden susturduğu, kimisinin dostlarıyla bakışıp derince nefesiyle bastırdığı. Herhangi bir insanla, gereğinden fazla vakitler geçirmiş olsan da bazen gerekeni bulamayacaksındır. Bilerek bunu, hadsiz merakımızın emrinde peşindeyizdir yine de. Bulduysak eğer, belki de kitli kalması daha iyi olacak olan kapının anahtarını; yaklaştıkça kapının ardındaki gerçeklere, ne yapacağının bilemeyeceksin o kapının eşiğinde ve anahtarı usulca yere bırakıp dönüp gitmek, yüzleşmekten korktuklarına fayda vermeyecek, şüphesiz.
