#21
Uzatıp yeniden ellerinde yükselen solmuş yaprağın akşamüstüsü de bitmiştir ve eylül hiç fark ettirmeden eskitmektedir hala hissedilebilenleri. Kaç kez dalıp anı yakalamak için duraksadığın zamanlar sayılamıyordur. Günlerin içinden çıkartılamayan tüm anlamlar yeni sessizlikleriyle yol almaktadır. Son defaymış gibi söylenilmesi gerekenler, duygusuz sanılan yüz ifadesinde saklı ve daima durmaktadır. Akşamın yine üzerimizi örteceği yakınlığın ve hatıraların kucağında korkmamak gerekmiş. Yapılmış hatalarıyla insanları dinlemek ve yola çıkılan sabahları yaşamak gerekiyordur; yitirdiğini sandığın seslerin ellerinden tutarak.
#20
Son harfleriyle yazılmaya başlanan "o" akşamüstünde yazılmış olanın sıkıştırıldığı yerde kalmasını istediğimden sadece kendisine uzak bir bakış atacağız bu seferlik. Tıpkı benim ayağa kalkıp, son bakışımla beraber uzaklaşmaya başlamadan önceki son ânım gibi.
