Eylül
Beraber yürüdüğümüz rotadan uzaktayız şimdi,
Sıkça görüyorum oysa ki ben, ilk yan yana gelişimizi.
Belki istediğin cevapları veremedim,
Kalıplarından uzaktaydım.
Uzaklaştık gizlice.
Her gördüğümde seni, bazı kelimelerde takılı kalsam da
Alışkanlık işte çarpıyor kalbim yine de.
Ara sokaklarda gezinirken sonunda
Denizlerin mavisi gibiydi eylülün gelişi,
Dağların yeşili gibiydi adımlarımızın birlikteliği,
Gecenin uzunluğu gibiydi gidişin,
Sen gibiydi oysa ki benliğim.
Toprak
Yeşil rengin koyuluğuna kapıldım,
Uzayıp giden patikalarda
Yürünmemiş rotalara dokunuyorum.
Her adımım sakinliğe yol alıyor gibi.
Dönüp arkama baktığımda
Bir an dursun istedim belki zaman.
Kalayım işte güneşin batışında
ağaçların etrafında
suların yansımasında.
Yürürken fark ettim tekrar yaşamın gerçeklerini.
Kalamazdım burada güneş batmış
ağaçlar susmuş
sular çekilmiş.
Yağmur sonrası toprağa dokunmak gibi
Tazelenmek sadece,
Gelecek günlerimiz için.
Davet
Ağaçların sessiz huzuru altında
Güneş belli belirsiz bulutların arasında.
Her zaman ki bakış açımla, duyduklarımla
Farklı yollarda o daveti bekliyordum.
Çok uzakta kimsesiz kalmış,
İstemsizce çiçek açmış ovaların
Seni görüp, duraksaması gibi.
Tekrar eden günlerimde
Kalbim boş duygularla yorulurken,
Ansızın gülümsemeni hatırlar gibi.
Gölge
Baktığım her köşede uzayıp kısalan gölgelerde
Her biri benden geçip giden saniyeleri görüyorum.
Yoldan habersizce geçen hiçbir adım
Onun bana doğru yürüyüşü gibi değildi.
Çocukların birbiri ardına koşuşturmasına daldım
Senin ardından gidip dokunamayışım gibi.
Ters giden rüzgar belli ki dokunmuş sana
Ürperiyor içim her esişinde.
Seni düşünürken yazmak,
Gülümseyişin sanki
Sıcak ve uzaklarda.
Sandalye
Kabullenmek zor olsa da tekrardan
Yaşamın gidişatına ters düşemez insan.
Bulmanın umutları çıkışı görmüşken
Aynı şarkının eşliğinde
Geriye dönmek bir ilkbahar akşamında.
Yalnız kendimi dinlediğim o masada
Tamamlamaya çalıştım mazinin eksikliğini.
Yine de farklı yolların uzunluğu
Yoruyordu kalbimi daha ilk bakışta.
İki sandalyenin karşılığında
Duyumsadığımız günün yaşanmışlığı
Başka yerlerden gelmemizi istemişti
O sorunun cevabında buluşmamız için.
" yazmak mı yaşamak mı ? hangisi daha mümkün ? "
Çiçek
Sokakların her dönüşünde
Karşıma çıkmasını istediklerimle yürüyorum.
Aklım kuruyor olmayacak sahneleri,
Yarım kalan her şey gibi.
Adımlarım bilinmeyen yollara ulaştığında
Geri dönmek kaçınılmaz artık.
Aynı rotayı farklı sahnelerle alırken
Olağanın dışında sanmıştım kendimi.
Meğer güneş batmakta
bulut uzaklaşmakta
rüzgar esmekteyken,
Elimde solmuş çiçeklerle
Ardından bakakalmışım hayatın.
Bahar
Baharın geldiği yeni günlerde
Mevsimler ağaçlarla yön bulduğunda.
Belki...
Belki, her şey güzel olur da
Hevesle ilk bakışları, kendi renksizlikleriyle,
Yağmurun damlalarıyla,
Yürüdüğümüz kaldırımların taşlarıyla,
Duyamadığın tüm notalarıyla,
Söylenemeyen duyguların tercümesiyle,
Fark edersin birden benliğimin parçalanmış halini.
An'ın içine kar taneleri düşerken
Kaybetmiştim, gözlerinde bulduğumu sandığımı
Geçen sonbaharda.
Uç
Her söylenen kelimeden uzakta olmak
Her sonu belli muhabbetten
Her anlaşmazlıktan.
Hepsinin üzerinde olmak,
Yine de söz söyleyememek
Sadece uçmak öylece.
Nereye göç ettiğini bilmeden
Sürünün daima gerisinde kalarak
Uygun olmamak ait olduğun yere.
Her şeyin üstünde
Gökyüzüne ait olmak
Maviliğe sığınmak
Uçmak öylece.
Söz
Sarı ışıkların boynumu büktüğü yollarda
Çimenlerin rehberliğinde yürüyorum belirsizce.
Ne geldiğim yerleri ne de önümü görüyor gözlerim,
Masmavi gökyüzünde kayboluyorum yine.
İki adım gibi yakın olduğumuz zamanlar
Bilinmez bir uzaklıkta.
Gittikçe yaklaştığım sonda
Durup akarsuyun akışını izlerken buluyorum kendimi,
Saatlerce.
Sanki sana verdiğim sözler,
Suyun üstünde taşınırken yavaşça
Elimi usulca uzatıp, tutacakmışım gibi.
Pencere
Aynı pencerenin önünde
Konuşmalar, sözler, kelimeler geçiyor aklımdan
Gürültülü, vurup kırarak umutları.
Düşüncelerin arasında gün ışığını arar gibi
Sallanıyor gücümün temelleri.
Aynı pencerenin önünde
Yol alanların ardından beklediğimi
Camın yansıması biliyor, söylemiyor.
Gitmesem artık
Her zaman ki halimle
Kendi çıkmaz yollarımdan.
Uzun zamanlar geçmişken
Senden uzak düşlerimin sonunda
Aşılmaz bir duvar gibi
Yükselmesen artık karşımda
Aynı pencerenin önünde.
Ezgi
Geçmişken akarsuyun huzurundan
Görüp göremediğim her köşede
Kendimden bir parça bırakmışım.
Artık yolunu kaybettiğim konuşmalarımda
Sözcüklerin boşluğunda gizlenmiş
Söylenememiş duyguları hissediyorum.
Şarkılar bittiğinde peşime takılıyor günlerimiz.
Yeni ezgilerde hayal oluyor yaşanmamış anılarımız.
Geçmişken kendimden her dokunaklı notada
Ellerim uzansalar da dokunamazlar
Aramızdaki yüksek duvarlara
Vazgeçemeden gözlerinden.
Güverte
Yıkılmış köprülerin ardından
Yol almayı hiç bırakmadığımız hayatta
Gemimizin kaptanı olmaktan çok uzağız.
Yön verecek rüzgarlardan anlamayan
Her ayrıntı işte kendimizi kaybederek
Güvertede bir ileri bir geri.
Sonsuzlukta görmeyi beklediğimiz
Benliğimize yön verecek olan pusula.
Zor fırtınalardan çıkmış,
Yenisini bekleyen sessizlik.
Çalışmıştı pusula mavinin en uzağında,
Karanlık bulutları gösteriyordu.
Güvertedeydik bir ileri bir geri.
Hayal
Yalnızlığım bir anda bitecek gibi
Kelimenin harfinde, sesin tınısında
Kitabın sayfasında, çayın son yudumunda.
Kurtulamadan geri gelecek gibi
Rüzgarın soğukluğunda, çamurun izinde
Damlanın mürekkebi sildiği anda.
Karşıma çıkacak gibi
Adım atmanın kolaylığında, gözlerin açılıp kapanmasında.
Kaybedecek gibi
Elimdeki balonun ipini bırakıp.
Hayallerin yükseğine çıkıp
Gerçek dünyaya çarpmak gibi.
Dolu
Gecenin ilerleyişiydi
Günlerin geçişini saniyelerde hissetmek.
Aklımın doluluğuna yolların boşluğu eşlikte.
Gözlerim uzakların ihtimalinde
Usulca bir mucize beklerdi.
Farklı yollardaydık.
Yorulsam gitmeye mecbur olduğumda
Dönüp arkana bakar mıydın?
Göremeyecek olsam da birlikte günlerimizi,
Biliyordum hep bunu.
Yönsüz
Durmuşum öylece
Bazı yolların sonunda, kimininse başında.
Hissetmeye yelteniyorum;
Bulutların sessiz gidişini,
Toprağın sabırlı bekleyişini,
Mevsimlerin geçişini,
Senden sonra kendi yönsüz halimi.
Kimse duymuyor sözlerimin çabasını.
Düşünüyorum öylece.
Ansızın bir gülümseme,
Yine yazıyorum umursamadan
Umut dolu.
