Arka planda
#101
Aydınlığı süren bir akşam, mum ışığında değişen gölgesi kalemin, pencereleri gökyüzüne yakın bir ân. Geçmişin zorlukla hatırlanan hislerinin peşinde, yeni günlere yalnızlıkla yakında, nedensizce bir gülümseme yanaklarında. Gözleri bilinmezlikle açılıp kapanırken, kalbi tüm bunlardan uzaklarda için için çarpmakta her bir saniyenin kapılarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder